سیاسی کاری در ارایه اینترنت خبرنگاران

سجاد بنابی نایب رییس هیات مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت با انتشار توییتی در فضای مجازی اینطور اعلام کرده که “همراه اول با دادن اینترنت رایگان به خبرنگاران که بزرگترین قربانی افزایش قیمت اینترنت بوده اند به آنها کمک کرده، ولی تکلیف بقیه مشترکان چیست؟” ابراز نگرانی کرده است. این در حالی است که اگر ایشان منصفانه به عملکرد وزارت ارتباطات در سال های گذشته بنگرد متوجه خواهد شد که منافع بسیاری دیگر از مردم را با دعواهای سیاسی که در این گزارش نیز به آن پرداخته خواهد شد و عملا حق بیت المال بوده است را با دستورات سیاسی وزیر ارتباطات به راحتی پایمال کرده اند حال اینچنین سنگ حق مردم را به سینه می زنید!.

سوال اساسی از این مسوول دولتی این است که وقتی اقدام به نگارش این جمله می کند که “تکلیف آن خانواده هایی که با پول یارانه برای تحصیل فرزندش بسته اینترنت می خرد،” آیا نمی داند که وضعیت معیشتی این دسته از مردم حاصل عملکرد همین دولتمردانی است که اکنون در راس امور هستند، آیا نمی شد کشور را طوری مدیریت کرد که مردم اصلا نیاز به استفاده از یارانه نداشته باشند که اکنون شما به خاطر بازی های سیاسی تان دل نگران مردم نباشید. اگر هم که واقعا معیشت مردم اینقدر برایتان دغدغه دارد چرا از سهم دولت در مخابرات و همراه اول بذل و بخشش نمی کنید.

براساس این گزارش – موضوع ارایه ۱۲۰ گیگ اینترنت رایگان برای خبرنگاران به مناسبت روز خبرنگار سال گذشته توسط وزیر ارتباطات به تمامی اپراتورهای تلفن همراه دیکته شد و تمامی آنها ملزم به ارایه این حجم از اینترنت به خبرنگارانی شدند که از طریق یک سامانه اقدام به ثبت نام کردند سامانه ای که آنقدر ضعیف بود که حتی افرادی که خبرنگار هم نبودند به اسم خبرنگار اینترنت رایگان گرفتند.

این در حالی بود هزینه این بزل و بخشش از جیب سهامداران اپراتور همراه اول که افراد حقیقی نیز سهامدار آن هستند و مابقی اپراتورها هم از جیب سهامداران حقوقی پرداخت شد، اما وزارت ارتباطات این موضوع را به نحوی هدایت کرد که انگار وزارت ارتباطات از سوی دولت این هدیه را به خبرنگاران داده است.

البته در این چند سال نمونه های مشابه بذل و بخشش های این چنینی از سوی وزارت ارتباطات از جیب اپراتورها کم ندیدیم.

اما روایت واقعی اینترنت رایگان خبرنگاران امسال موضوعی سیاسی تر از یک هدیه داشت.

در یک ماه گذشته اپراتور اول و دوم همراه اقدام به حذف بسته های تشویقی اینترنت خود در بسترهای ستاره مربع ها و اپلیکیشن های موبایل کردند و مشترکان در صورتی که خواهان استفاده از این بسته ها بودند باید از طریق سایت اپراتورهای تلفن همراه اقدام به خرید می کردند.

این در حالی است که وزارت ارتباطات و در راس آن وزیر ارتباطات این اقدام را برخلاف مقررات می داند و به اپراتورها فشار آورده که باید این تعرفه به حالت قبل برگردد این در حالی است که با جستجو در مصوبات سازمان تنظیم مقررات مشخص می شود که تغییر وضعیت فعلی دقیقا براساس مقررات بوده و اپراتورها هیچ تخلفی در این رابطه نکرده اند.

در ابتدا اپراتورها با تغییر بسته های قبلی خود بسته های جدیدی را تعریف کردند که نزدیک به کف در نظر گرفته شده بود ولی با مخالفت رگولاتوری مواجه شد و همین موضوع باعث شد بسته های جدید کلا از سوی اپراتورها عرضه نشود.

بازی پیچیده تعرفه اینترنت موبایل

قیمت اینترنت موبایل همیشه حواشی زیادی داشته است. نکته مهم اینجاست که وزارت ارتباطات و در راس آن وزیر ارتباطات تلاش کرده‌اند در حوزه قیمت اینترنت، کاربران ناراضی نباشند. شاید علاقه به محبوبیت و بازی های عوام فریبانه و شاید هم دلایل بزرگ‌تری برای این نوع تصمیم گیری وجود داشته باشد. اما واقعیت این است که قیمت اینترنت موبایل تا قبل از این افزایش تا حد زیادی به کف قیمت تعیین شده برای اپراتورهای موبایل نزدیک بوده است. در واقع، یک کف و یک سقف برای قیمت دیتای موبایل وجود دارد.

 اگر علاقه و حوصله‌اش را دارید، پیشنهاد می‌کنیم سری به سایت رگولاتوری، و مصوبات کمیسیون تنظیم مقررات برای حوزه تلفن همراه بزنید. با گردشی در همین بخش و چند محاسبه می‌توانید ببینید که قیمت سقف هر گیگابایت اینترنت موبایل از نوع آزاد برای سیم‌کارت‌های دائمی حدود ۴۰ هزار تومان (به شکل دقیق ۴۱ هزار ۹۴۳ تومان) و این قیمت برای سیم‌کارت‌های اعتباری حدود ۶۰ هزار تومان (به شکل دقیق ۶۲ هزار و ۹۱۴ تومان) است.

 به دلیل پیچیدگی بسته‌ها و ترکیب اینترنت داخلی و بین‌المللی در آن‌ها، مشخص نیست که حالا میانگین قیمت اینترنت برای هر گیگابایت چقدر شده است. اما آنچه مشخص است، اینکه اپراتورها در حال حاضر تعرفه خود را بین کف و سقف تغییر داده‌اند و به سقف تعرفه حتی نزدیک هم نیستند. البته که رگولاتوری هم می‌گوید برای هر تغییر، ابتدا باید اجازه را به اپراتورها بدهد، که همین موضوع نیز محل سوال است.

حال به این سوال می‌رسیم که چطور تا الان داشتیم از اینترنتی به مراتب ارزان‌تر استفاده می‌کردیم؟ با نگاهی به مصوبه ۲۴۹ کمیسیون تنظیم مقررات، می‌بینیم که در آن گفته می‌شود: «در صورت وجود کف تعرفه مصوب کمیسیون برای یک خدمت، تعرفه خدمات در قالب طرح‌های تشویقی می‌تواند پایینتر از کف تعرفه مصوب باشد. در صورت عدم وجود کف تعرفه مصوب برای خدمات، یک چهاردهم سقف تعرفه، به عنوان ملاک سنجش خواهد بود.»

 ترجمه‌ی ساده‌ای از جمله پیچیده‌ی بالا و واقعیتی که اتفاق افتاده این است: سقف قیمت هر گیگ (قیمت واقعی) بین ۴۰ تا ۶۰ هزار تومان است. کف قیمت هر گیگ، یک چهاردهم همین مبلغ است. تا پیش از امروز، تعرفه اینترنت همراه اول و ایرانسل تا حد زیادی به کف تعرفه هر گیگ نزدیک بوده است.

 البته بعضی کارشناسان حوزه ارتباطات این انتقاد را نیز دارند که رگولاتوری مصوبه ۲۴۹ رو هم به درستی اجرا نکرده و در بعضی موارد جلوی زیرفروشی را نگرفته است.

 مصوبه زمانی پیچیده‌تر می‌شود که حتی اپراتور می‌تواند قیمت را حدود ۲۰ درصد پایین‌تر هم بیاورد. یک نمونه: اپراتورهای مسلط یا SMP که بالاتر از ۲۰ درصد از سهم بازار را داشته باشند (همراه اول و ایرانسل) با دریافت مجوز از سازمان تنظیم به مبلغ نهایی که حدود ۳ هزار تومان است، ۲۰ درصد تخفیف بدهند. در واقع هر اپراتور در سال می‌تواند هشت مرتبه برای پنج بسته از سازمان تنظیم مقررات مجوز دریافت کند. پس واقعیت این است که بازی قیمت اینترنت موبایل به شدت پیچیده است و این پیچیدگی در مرحله اول از مصوبات خود رگولاتوری سرچشمه می‌گیرد.

 خوب یا بد، دلیل اختلاف قیمت ۴۰ تا ۶۰ هزار تومانی که قیمت واقعی است، با قیمت فعلی اینترنت موبایل هم همین نکات است.