اجرای طرح ملی همکدسازی تلفن‌های ثابت با کاهش ۱۸۷ کد اصلی به ۳۱ کد استانی مواجه بود که بر همین اساس فرمول تخصیص شماره به مشترکان تلفن ثابت را تغییر داد.
نود آی سی تی – همکدسازی تلفن‌های ثابت در سراسر استان‌های کشور یا به عبارتی هشت رقمی
شدن تمامی شماره‌های درون استانی از جمله طرح‌های ملی و سنگین مخابرات بود
که تجربه آن در سال‌های ۸۰-۸۱ برای شهر تهران (هشت رقمی شدن) رقم خورد.
ماه گذشته مصادف بود با پایان همکدسازی در استان ایلام و وزارت ارتباطات
جهت تقدیر از زحمات چندین ساله مخابرات، دو روز گذشته جشنی در این راستا
ترتیب داد تا هم انجام چنین کاری را جزو دستاوردهای خود معرفی کند و هم
خانواده پرجمعیت مخابرات را برای ساعاتی گرد خود جمع کند.
پروژه ملی همکدسازی تلفن‌های ثابت به این معنی است که شهرها و توابع درون
یک استان از نرخ واحد ۳ تومان برای تماس‌های درون استانی و ۳۳ تومان بین
استانی بهره‌مند خواهند شد؛ این کار با حذف کدهای بین شهری صورت گرفته و کد
استان به تمامی شهرهای درون خود بسط یافته است تا عدالت ارتباطی محقق شود و
مشترکانی که درون یک استان هستند برای تماس با شهر کناری خود مجبور به
پرداخت هزینه‌های بین شهری نباشند.
آذر ماه سال جاری تمام تلفن‌های درون استانی کشور با هزینه ۲۰۰ میلیارد
تومان توسط مخابرات همکد و ۱۸۷ کد اصلی به ۳۱ کد استانی کاهش یافت.
با توجه به اینکه پیش از اجرای چنین طرحی ۱۲ هزار کد تلفنی در کشور وجود
داشت، چنانچه مشترکی قصد داشت با تمام شهرهای کشور در تماس باشد باید یک
دفترچه ۱۲ هزار شماره‌ای با خود حمل می‌کرد اما اکنون کدهای استانی به ۳۱
کاهش یافته است که زمینه حفظ شماره‌ها را هم فراهم می‌کند.
مجموع بلوک‌های نامبرینگ ثابت حدود ۱۲ هزار (۱۱۵۰۱) بود که با اجرای این طرح به ۶ هزار و ۷۱۵ بلوک کاهش یافت.
اما این طرح که چندین مرتبه به دلیل عدم جبران هزینه‌های ناشی از اجرا
معلق ماند، تا پایان کار دولت دهم تنها در چهار استان تهران، البرز، قم و
مرکزی و ۲۷ استان باقیمانده در دولت کنونی اجرا شد.
طول کلیه شماره‌های ملی ۱۰ رقم است که ساختار آن پیش از اجرای همکدسازی طبق فرمول زیر بود:
شماره مشترک (۴ رقم) + پیش شماره مرکز (۳ رقم) + کد منطقه (۳ رقم) = شماره ملی (۱۰ رقم)
از آن جهت که نامبرینگ تمام شدنی است، اعتباری و ارزشی ملی به حساب می‌آید
که باید به بهترین نحو مورد استفاده قرار گیرد تا تمام نشود.
همکدسازی با حذف بلوک‌های عظیمی از نامبرینگ تلفن‌های ثابت، موجبات حفظ
این اعتبار ملی را به ارمغان آورد و این کار را با جابجایی مختصری در فرمول
قبلی به وجود آورد که به شرح زیر است:
شماره مشترک (۴ رقم) + پیش شماره مرکز (۴ رقم) + کد منطقه (۲ رقم) = شماره ملی (۱۰ رقم)
همانطور که مشاهده می‌شود، یک رقم از کد منطقه کاسته و به پیش شماره مرکز
افزوده شده تا رنج آدرس‌دهی نامبرینگ براساس کد مطقه تنها شامل ۳۱ کد
گردد.
به عنوان مثال کد منطقه البرز که در گذشته ۰۲۶۱ بود با کاهش یک رقمی به
۰۲۶ رسید. صفر اول هم نشانه تماس درون کشور است و به عبارتی جزو ارقام به
حساب نمی‌آید.
ارسال یک نظر