مخالفان احمدی‌نژاد دزد بودند و مخالفان روحانی افراطی هستند!

همه روزهایی را به یاد دارند که رقبا و منتقدان سید محمد خاتمی، محافظه‌کارانی نامیده شدند که پیام دوم خرداد را نگرفته‌اند. بعدها رقبا و منتقدان احمدی‌نژاد، دزدهای مخالف عدالت نامیده شدند. اکنون نوبت پیدا کردن افراطی‌ها و تندروهایی شده که پیام ۲۴ خرداد را دریافت نکرده‌اند.
به گزارش نود آی سی تی به نقل از تابناک، دکتر حسن روحانی در انتخابات ۲۴ خرداد با رأی اکثریت مردم ایران به ریاست‌جمهوری رسید تا پس از دوره‌هایی که شعار اصلی رؤسای جمهور سازندگی، اصلاحات و عدالت بوده، این بار اعتدال شعار پیروز انتخابات باشد.
نکته مهم در این میان، آن است که هنوز مفهوم رسمی «اعتدال» از جانب رئیس‌جمهور جدید تعریف نشده ‌و همگان منتظرند ایشان هر چه زود‌تر این کار مهم را انجام دهد؛ مهم بودن این امر به دلیل تجربه‌های تاریخی و تجربه روزهای اخیر کشور است.  تجربه دو دهه اخیر نشان داده است که پس از استقرار دولت‌های جدید، برخی در پیرامون دولت به جای دریافت مفهوم مورد نظر از رئیس دولت، اصل را بر نهادن نامی توهین‌آمیز یا تحقیرآمیز بر رقبا یا مخالفان سیاسی خود می‌گذارند. در دوره پس از دوم خرداد، شمار بسیاری برچسب‌هایی دریافت کردند که محافظه‌کار و درک نکردن پیام دوم خرداد از آن جمله بود. پس از پیروزی محمود احمدی‌نژاد نیز تلاش بسیاری شد تا در پناه مفهوم عدالت، برچسب‌هایی به مخالفان چسبانده شود. در این سال‌ها، بخش بزرگی از مخالفان و رقبای سیاسی دولت احمدی‌نژاد اشرافی، غیر مردمی و حتی ضدمردمی نامیده شدند. در همین دوره و در پناه شعار مبارزه با فساد و تبعیض رئیس دولت نهم، بسیاری از مخالفان دولت فاسد، دزد، دله دزد و غارتگر بیت‌المال نامیده شدند؛ هرچند رأی مردم در سال ۸۴ نشان دهنده نفرت آن‌ها از فساد و بی‌عدالتی بود، نه صرف شعار رئیس جمهور، فسادی را از بین برد و نه هر کسی که دزد نامیده شد، دزد است.اکنون نیز و در همه روزهای پس از استقرار دولت روحانی، بخشی از رقبای سیاسی یا مخالفان بعضی تصمیمات دولت وی برچسب افراط و تندروی را دریافت می‌کنند و این در حالی است که هنوز اعتدال تعریف نشده است. رئیس جمهور جدید، اعتدال را در کنار شعار دیگری یعنی عقلانیت گذارده ‌است؛ عقلانیتی که مفهوم مخالف آن یعنی جهل برابر با افراط یا تفریط دانسته شده‌ و جالب این ‌که آنهایی که این روز‌ها از برچسب افراط علیه عده‌ای استفاده می‌کنند، هنوز روشن نکرده‌اند که برچسب تفریط و کندروی را باید به چه کسانی چسباند؟! همان تجربه‌های پیشین به همه یادآوری می‌کند که نه به دیگران برچسب بزنید و نه هر ‌که را افراطی نامیده شد، افراطی بدانند، زیرا نخست باید اعتدال تعریف شود.